قدس آنلاین- لباس های چروک و نامرتب، سر و صورت گل مالی شده و پارچه ای که چیزی را در میانش پیچیده است...پارچه را که باز کرد خشکم زد! قمه را با بی رحمی به فرق سرش می کوبید و خون ...البته تنها نبود و سی چهل نفری همراهی اش می کردند. مداح «سین» را در میکروفون فریاد می زد. منظورش «حسین» بود. انگار با آقا خیلی صمیمی بود که اینجوری صدایشان می کرد! میان نور قرمز کمرنگ همه با بدن های برهنه به سر و صورتشان می زدند و پیشانی هایشان خونی و مالی بود. چقدر شبیه مراسم عزاداری نبود!

پایان مراسم وقتی فرصتی دست داد، من از فتوای مراجع مختلف که قمه زنی را حرام اعلام کرده اند یا جایز ندانسته اند، گفتم و از قمه زنی هایی که سرنخش می رسد به جریانی در انگلیس  و... و. . آنها هم از صفحه ای در اینستاگرام گفتند که قمه ویژه ماه محرم عرضه می کند، در سایز ها و قیمت های مختلف، تحویلش هم درب منزل است!

حالا مانده ام که ادمین محترم این صفحه چگونه قمه ها را درب منزل می فرستد؟ بعید به نظر می رسد در تمام شهر های ایران نیرویی برای توزیع محصولاتش داشته باشد. ناچارا باید از پست استفاده کند. اما مگر اداره پست روی محتوای مرسوله های پستی نظارت ندارد؟ تا آن جا که من می دانم جا بجایی سلاح سرد و گرم به وسیله پست امکان پذیر نیست و جرم محسوب می شود.

وقتی ظرف قیمه به دست از مجلسشان بیرون می آیم، لابلای تعریف و تمجید برخی ها از کیفیت شام امشب، حس می کنم چقدر دلم لک زده است برای یک مجلس عزاداری امام حسین(ع)!

Normal ۰ false false false EN-US X-NONE AR-SA